Czego na co dzień nie widać

Poddasze bazyliki kolegiackiej 

Nie każdy ma możliwość obejrzenia przestrzeni ponad sklepieniami szamotulskiej bazyliki kolegiackiej. Warto tam zajrzeć! Konstrukcja dachowa nie jest, oczywiście, tak stara jak mury, bo ‒ jako mniej trwała ‒ musiała podlegać wymianie.

Wojciech Musiał, który dwukrotnie miał okazję zwiedzić to miejsce, tak je opisał: „Samo wchodzenie do przyjemności nie należy. Ale potem… Widzieć mistrzowską, misterną robotę dawnych cieśli, kilkupoziomową konstrukcję więźby, zaprojektowaną bez komputera tak, aby nie opierała się na sklepieniach, tylko na ścianach nośnych, warstwy wapna położone na cegłach sklepień i wielowiekowy kurz, dawne zamurowane przejścia, móc spojrzeć z kilkudziesięciu metrów na posadzkę świątyni oraz witraże. Niesamowite i niezapomniane wrażenie”.

Działający od 1926 r. zegar bazyliki kolegiackiej powstał w słynnej Pierwszej Krajowej Fabryki Zegarów Wieżowych Michała Mięsowicza (1864-1938) z Krosna.

Zdjęcia Jerzy Walkowiak, Tomasz Kotus i Wojciech Musiał

Szamotuły, 16.02.2021

Zdjęcia z lat 2016-2021

Zimowe Szamotuły w obiektywie Jerzego Walkowiaka

Jerzy Walkowiak od dzieciństwa jest związany z regionem szamotulskim i z robieniem zdjęć. Jak sam mówi, aparat fotograficzny towarzyszył mu w życiu od najmłodszych lat. „Zdjęcia zaczynałem robić jako chłopak, w erze fotografii czarno-białej. Od kilkunastu lat na dobre związałem się z fotografią, która pochłonęła mnie bez reszty. Mimo zaliczenia wielu różnego rodzaju kursów, warsztatów i plenerów oraz zgłębienia wiedzy zawartej w niezliczonych książkach, jestem otwarty na ciągłe odkrywanie tajemnic fotografowania”.

Odniósł już wiele sukcesów w tej dziedzinie: jest laureatem kilkunastu konkursów fotograficznych, organizowanych przez gminę Szamotuły oraz Obrzycko, Ostroróg czy Wronki, a także przez portal zumi.pl. Robi zdjęcia różnego typu: krajobrazowe, przyrodnicze, reporterskie oraz portrety. Zdjęcia jego autorstwa można znaleźć w albumach Spacerem po Szamotułach i okolicy oraz Powiat szamotulski w czterech porach roku oraz w wielu kalendarzach regionalnych. Od połowy lutego do kwietnia 2019 r. odbyła się jego pierwsza indywidualna wystawa „Zakochani w Szamotułach” (Napoleon Cafe, Szamotuły), a w maju w tym samym miejscu wystawa zdjęć z Norwegii (wspólna z Tomaszem Kotusem).

W 2020 r. ukazał się album fotograficzny Alchemia koloru, zawierający czarno-białe fotografie z powiatu szamotulskiego. Jego autorami są Tomasz Kotus i Jerzy Walkowiak.

Szamotuły, 10.02.2021

Zdjęcia z lat 2018-2020

Widoki Ostroroga w obiektywie Łukasza Wlazika (SzamoDron)

Zdjęcia wykonane z drona są źródłem przeżyć estetycznych, zaspojają naszą ciekawość („to tak to wyglada z góry”), wyczytać z nich można też pewne informacje związane z przeszłością miasta i kierunkami jego rozwoju.

Dobrze widać na nich miejsce, gdzie znajdował się ostrorogski zamek. Chodzi tu o dawną wyspę na Jeziorze Wielkim (dziś to półwysep). Pierwsza zachowana wzmianka o Ostrorogu dotyczy właśnie wydarzeń w budowli tam się znajdującej (najprawdopodobniej było nieduży drewniany obiekt łączący funkcje obronne i mieszkalne – fortalicjum) – w lutym 1383 r. w czasie tzw. wojny Grzymalitów z Nałęczami, czyli wojny domowej rodów wielkopolskich, schronił się tam Sędziwój Świdwa – właściciel Szamotuł (z rodu Nałęczów), kronika Janka z Czarnkowa wymienia imię Dzierżka Grocholi – ówczesnego właściciela tej niewielkiej twierdzy. W XV w. wznosił się tam znacznie potężniejszy zamek, zbudowany na wielkich głazach i palach, 3-piętrowy, częściowo murowany, wyższe części kamienno-drewniane. Został on zburzony w XVIII w. przez ówczesnego właściciela Ostroroga. W czasie badań archeologicznych przeprowadzonych w latach 60. XX w. odkryto tam ślady jeszcze wcześniejszej osady – z IX-X w. 

Na wzgórzu na terenie dzisiejszego cmentarza – pomiędzy jeziorami Wielkim i Małym – przez kilka wieków stał kościół św. Jakuba, uznawany za miejsce cudów (http://regionszamotulski.pl/kosciol-sw-jakuba-w-ostrorogu/). Warto wspomnieć, że wieżę kościoła Wniebowzięcia N.M.P. w Ostrorogu widać z wielu kilometrów. Nie jest ona bardzo wysoka, ale ukształtowanie terenu sprawia, że jest dobrze widoczna z różnych stron, nawet z sąsiedniej gminy. Budynek świątyni powstał najprawdopodobniej w XV w. (styl późnogotycki), przebudowany w 1776 r. w stylu barokowym, wyposażenie rokokowe.

Szamotuły, 30.12.2020

Szamotuły, 31.12.2019