Syn Królowej Śniegu ‒ w Szamotułach i w całej Polsce

19 stycznia wszedł na ekrany długo oczekiwany w naszym mieście film. Oczekiwany, bo częściowo powstał w Szamotułach, jego producentem i kompozytorem muzyki jest szamotulanin Piotr Mikołajczak. Premierę kinową poprzedziły dwie uroczyste prapremiery: w warszawskich Złotych Tarasach (15.01) i w szamotulskim kinie „Halszkaˮ (18.01).

Najpierw o samym filmie. Od samego początku jego powstawania mówiono, że ma to być promocja naszego miasta. Tak, ale nie w takim sensie, jak rozumie ją wiele osób. Nie chodzi tu o pokazanie Szamotuł i okolic na ekranie. Ci, którzy przede wszystkim na to liczyli, zapewne poczują niedosyt. Nie jest też prawdą, że film przeciwstawia dużemu miastu (Poznaniowi) jako siedzibie zła ‒ przestrzeń dobra, czyli małe miasto (Szamotuły). Co innego jest tu ważne. Szamotuły po prostu wzięły udział w filmie społecznie ważnym, filmie z pewną misją. Syn Królowej Śniegu nie jest bowiem, jak wielu przypuszczało, piękną współczesną baśnią, którą przyjemnie się ogląda. Jest filmem, który ma poruszyć. Czy wszystkie zamierzenia twórców udało im się zrealizować? Warto iść do kina, obejrzeć film i wyrobić sobie na jego temat własne zdanie. Nam najbardziej spodobała się muzyka skomponowana przez Piotra Mikołajczaka. Po prostu jest świetna! Niewątpliwym sukcesem produkcji jest udział w kilku – chyba do tego momentu ośmiu – międzynarodowych festiwalach filmowych w Europie, Ameryce i Azji, przed którymi film przechodził bardzo ostrą selekcję.

Co więc z tą promocją Szamotuł? To nie jest promocja wprost, na ekranie, ale jednak jest. O Szamotułach, dzięki produkcji Piotra Mikołajczaka, dużo w ostatnim czasie mówi się i pisze. Bardzo pozytywnie o Szamotułach i jego mieszkańcach wyrażają się aktorzy i realizatorzy filmu. I ‒ co już wskazywano ‒ miasto wzięło udział w powstaniu filmu na temat społecznie istotnego problemu.

Jeszcze kilka słów o szamotulskiej prapremierze. W holu i przed wejściem do sali projekcyjnej witały gości „żywe rzeźbyˮ ‒ w tym wypadku Królowa Śniegu i Charlie Chaplin. Można było obejrzeć filmowe rekwizyty i piękne fotosy. Jeszcze przed właściwą projekcją filmu pojawił się reportaż z prapremiery warszawskiej oraz wypowiedź Franciszka Pieczki. A po samym seansie odbyło się spotkanie z kilkoma twórcami: Piotrem Mikołajczakiem, Anną Moczulską (producentem wykonawczym), aktorem Robertem Czebotarem i Marcinem Świstakiem, odpowiedzialnym za promocję filmu. Jak to zwykle bywa, były kwiaty i podziękowania, ale także sympatyczna rozmowa z twórcami, prowadzona przez Piotra Michalaka, dyrektora Szamotulskiego Ośrodka Kultury.

Zapraszamy na nasze strony poświęcone twórczości Piotra Mikołajczaka:

http://regionszamotulski.pl/piotr-miki-mikolajczak-producent/

http://regionszamotulski.pl/piotr-miki-mikolajczak-muzyka/

Zdjęcia Tomasz Koryl, więcej: http://www.relacje-fotograficzne.com/syn-krolowej-sniegu-premiera-filmu-szamotuly/

Piękny Koncert Noworoczny

Sobotni wieczór, 13 stycznia, miał dwóch bohaterów. Pierwszy to prof. dr hab. Zbigniew Jasiewicz, który otrzymał statuetkę „Wieża 2018ˮ ‒ wyróżnienie przyznawane od 2014 r. przez Burmistrza wybitnym szamotulanom i osobom związanym z Ziemią Szamotulską. Drugim bohaterem była piękna muzyka.

Zbigniew Jasiewicz dzieciństwo i młodość spędził w Obrzycku i Szamotułach. Był wnukiem zasłużonego burmistrza okresu międzywojennego ‒ Konstantego Scholla, synem wieloletniej nauczycielki szkół podstawowych w Obrzycku, Słopanowie i Szamotułach ‒ Eleonory Jasiewicz. Ukończył szamotulskie liceum i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Jest wybitnym etnologiem, znawcą kultury materialnej (zwłaszcza rzemiosła wiejskiego) i problematyki rodziny. Swoje badania prowadził nie tylko w Polsce, ale także w Uzbekistanie, Afganistanie i Kazachstanie. Zbigniew Jasiewicz to także znawca i popularyzator folkloru szamotulskiego. Współpracował ze zespołami folklorystycznymi Stanisławy Koputowej i Janiny Foltynowej. W ostatnim czasie stał się inicjatorem wpisania obrzędów weselnych regionu szamotulskiego na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego. Przez kilka lat pełnił funkcję honorowego rektora szamotulskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

Wybitne utwory operowe i operetkowe widzowie koncertu mogli wysłuchać w świetnym wykonaniu orkiestry i chóru Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu. Dyrygował Aleksander Gref. Solistami byli Małgorzata Olejniczak-Worobiej, Magdalena Wilczyńska-Goś, Piotr Friebe oraz Jaromir Trafankowski. W kilku utworach wystąpili też tancerze. W orkiestrze gra też „nasz człowiekˮ ‒ szamotulanin, klarnecista Sławomir Heinrychowski, którego talent muzyczny rozwijał się najpierw w szamotulskiej Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia, której jest absolwentem.

To był niezwykły wieczór.

Zdjęcia Tomasz Koryl, http://www.relacje-fotograficzne.com/koncert-noworoczny-szamotuly-2018/

Paweł Bączkowski z własnym pasmem radiowym

Paweł Bączkowski jak wino: im starszy, tym lepszy. Sporo koncertuje, ma nowe nagrania, pracuje z uzdolnioną muzycznie młodzieżą, a co tydzień od rana w niedzielę można usłyszeć jego głos w Radiu Poznań (dawne Radio Merkury). Coraz bardziej popularny program Planeta Country rozrósł się do całego 4-godzinnego pasma radiowego Pawła Bączkowskiego! Dwie pierwsze godziny (od 9) to tradycyjnie muzyka country,  trzecia – Muzyczny Fyrtel, czyli zespoły wykonujące różnorodną stylowo muzykę (podwórkowe, pop, rock), które łączy jedno: inspiracja polskim folklorem. Ta godzina to – tak jak część countrowa – autorski program Pawła Bączkowskiego: zaprasza gości, dobiera muzykę i prowadzi całość. Nowością jest też czwarta godzina pasma, czyli polskie zespoły gospel i ewangelizacyjne. W tym wypadku Paweł dobiera muzykę, zapowiada i komentuje przygotowane wcześniej reportaże. Zachęcamy do słuchania!

Bądźmy dumni z Pawła Bączkowskiego, który zawsze i wszędzie podkreśla, że jest stąd, z Szamotuł.

Trzech Króli. Historia

W predelli, czyli podstawie ołtarza głównego w szamotulskiej bazylice kolegiackiej znajdował się przez kilka wieków Pokłon Trzech Króli, wykonany temperą na deskach lipowych. Obraz powstał około 1521 roku na podstawie drzeworytu Hansa Kulmbacha, działającego także w Polsce niemieckiego malarza i grafika okresu renesansu.

Ten cenny zabytek znajduje się w stałej ekspozycji Muzeum Archidiecezjalnego w Poznaniu na Ostrowie Tumskim. Warto się tam wybrać!

Współczesność. Mędrcy świata, monarchowie, gdzie spiesznie dążycie…

6 stycznia – w uroczystość Objawienia Pańskiego – przez nasze miejscowości przeszły Orszaki Trzech Króli. W Szamotułach uroczysty przemarsz organizowany był po raz ósmy. Orszaki przeszły też przez Obrzycko, Duszniki i Wronki.

W szamotulskiej bazylice kolegiackiej odbył się także koncert kolęd w wykonaniu zespołu Universe.

Zdjęcia Ryszard Kurczewski

WITAMY NOWY 2018 ROK!

A tak bawiono się w Szamotułach w Nowy Rok 93 lata temu.

Zdjęcie z archiwum rodzinnego Jana Kulczaka

Niech nowe kalendarze odmierzają same dobre dni!

Kalendarz sprzed 60 lat

Nowy Rok to także zmiana kalendarzy. Od kilkunastu lat jest sporo różnego rodzaju regionalnych wydawnictw, zwykle w postaci kalendarzy ściennych. 60-letni kalendarz, z którego zdjęcia prezentujemy, miał zupełnie inny charakter. Była to książeczka stosunkowo niewielkich rozmiarów, więc można ją było włożyć np. do torby i używać jako tzw. kalendarza kieszonkowego. Po otwarciu z prawej strony zamieszczony był kalendarz na kolejny tydzień, z lewej krótkie teksty dotyczące regionu: sylwetki sławnych ludzi, zabytkowe obiekty, podania, wydarzenia, wiersze. Nawet dzisiaj zagląda się do tego z przyjemnością. Głównym redaktorem wydawnictwa był Romuald Krygier, zespół redakcyjny stworzyli członkowie Towarzystwa Miłośników Kultury Ziemi Szamotulskiej. We wstępie można przeczytać, że to pierwszy po wojnie kalendarz regionalny. W tej formie ‒ także ostatni.

… I piękny współczesny kalendarz ścienny

Głównym bohaterem kalendarza jest Zespół Folklorystyczny „Szamotuły”, a sponsorem firma MDM-Druk. Niestety, nasze zdjęcia nie oddają jego piękna. Postaci, które pojawiają się w wersji kolorowej, w oryginale są też błyszczące, co w zestawieniu z czarno-białym tłem daje bardzo interesujący efekt. Współczesność i tradycja.

Zdjęcia pochodzą z 2017 roku z Wisły, gdzie Zespół w czasie 54. Tygodnia Kultury Beskidzkiej zdobył nagrodę Międzynarodowych Spotkań Folklorystycznych „za wierną prezentację fragmentu obrzędu weselnego swojego regionu” (wykonanie „Wesela szamotulskiego”). Należy dodać, że „Szamotuły” były jedynym nagrodzonym wykonawcą z Polski.
http://szok.info.pl/nagroda-dla-szamotul-za-wesele-szamotu…/

99. rocznica zwycięskiego Powstania Wielkopolskiego ‒ obchody w Szamotułach

Po uroczystej mszy św. w szamotulskiej bazylice kolegiackiej odbył się V marsz Powstańczy pod pomnik Powstańców Wielkopolskich, zorganizowany przez szamotulski fanklub „Lecha” Poznań. Złożono wiązanki, odśpiewano polski hymn i odczytano tekst przysięgi powstańczej. Znicze i race zapłonęły również przy pomniku Maksymiliana Ciężkiego ‒ naszego szamotulskiego powstańca.

Relacja fotograficzna Marcin Drab. Więcej zdjęć  https://business.facebook.com/pg/marcindrabphotorebel/photos/?tab=album&album_id=1380132465429901.

Monika Roszczak. Uwaga talent!

Monika Roszczak ma 20 lat i wielką miłość do teatru. Jej uzdolnienia artystyczne rozwijały się początkowo w Szamotułach: tu ukończyła I stopień Państwowej Szkoły Muzycznej (gra na klarnecie i pianinie), startowała w wielu organizowanych przez SzOK konkursach recytatorskich. Jeszcze w czasach licealnych zaczęła szkolić swój warsztat teatralny i występować na scenie. Najpierw ukończyła Studium Aktorskie STA w Poznaniu, z którym zagrała ważne role w dwóch cieszących się dużą popularnością spektaklach dyplomowych, wystawianych między innymi na Trzeciej Scenie poznańskiego Teatru Nowego. Wystąpiła w tytułowej roli w spektaklu „Wspomnienia Aurelii” niemieckiego Teatru Grotest Maru, pokazywanym na międzynarodowych festiwalach w Łodzi, Brollinie i Gorlitz. Monika uczy się w Szkole Aktorskiej Haliny i Jana Machulskich w Warszawie. Jej najnowszy projekt to … Teatr Pyra w sukience. Monika przygotowuje właśnie pierwszy spektakl ‒ bajkę (graną w formie monodramu) „Słoń, który wysiedział jajko”. Premiera odbędzie się w Szamotułach w kwietniu lub maju. A potem Warszawa, Kraków, Łódź. Życzymy wielu sukcesów! 

Zdjęcie współczesne, fotografia z prób spektaklu (autorka – Jagoda Weronika Stefańczyk) oraz zdjęcie z konkursu „O laur rodu Górków” (Szamotuły 2014, zdjęcie SzOK).