Serial Archiwista – premiera kolejnego projektu filmowego Piotra Mikołajczaka

W styczniu wszedł na ekrany nowy serial kryminalny – Archiwista (TVP 1)! Szamotulanin Piotr Mikołajczak jest pomysłodawcą serialu (wspólnie z Andrzejem Ciborskim), producentem i autorem muzyki. W roli tytułowej wystąpuje sam Henryk Talar. To kolejna z dużych produkcji, które realizuje Piotr Mikołajczak. Na telewizyjnej antenie od marca 2018 r. można oglądać telenowelę Leśniczówka – także według jego pomysłu i z piosenką, do której napisał muzykę (Dom dobrych drzew w wykonaniu Edyty Górniak). Warto zwrócić uwagę na świetną obsadę Leśniczówki.

Sukcesem był też wyprodukowany rok temu przez Piotra spektakl Teatru Telewizji Dołęga-Mostowicz. Kiedy zamykam oczy, w reżyserii Marka Bukowskiego, ze znakomitymi rolami Mariana Opani i Wojciecha Mecwaldowskiego. Tradycyjnie Piotr Mikołajczak skomponował muzykę do swojej produkcji. Spektakl zdobył aż trzy nagrody na sopockim Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Telewizji Polskiej „Dwa teatry”. Trzymamy kciuki za kolejne wartościowe projekty!

Twórczość plastyczna Cezarego Rajperta

Cezary Rajpert z Szamotuł maluje i rysuje – z przerwami – od czasów szkolnych, ostatnio dość sporo. Ulubionym tematem jego twórczości są kobiety. Z nielicznych prac o tematyce szamotulskiej zamieszczamy obraz przedstawiający budynek starostwa od podwórza. Praca znalazła się w części 2. Subiektywnego przewodnika po Ziemi Szamotulskiej. Autor opatrzył pracę komentarzem: „Będąc w tym miejscu, gdzie stykają się budynki Urzędu Miasta i Starostwa, raczej skupiamy się na drzwiach, wejściach, żeby udać się w odpowiednie dla swojej sprawy… Jednak kiedy obejrzymy się za siebie z kąta podworka, zobaczymy prawie nierealny, bajkowy widok. Zwłaszcza pod słońce”. Wydawcą Subiektywnego przewodnika jest Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy we współpracy z Grupą Jakkolwiek.

Takie zimy możemy tylko powspominać

To zima 1979 r. Szkoły organizowały kuligi (jeżdżono za wozem konnym lub traktorem, także ruchliwą dziś ul. Zamkową), w wielu miejscach miasta wylewano sztuczne lodowiska. Zdjęcia wykonano przy Szkole Podstawowej nr 3 (widać na nich nauczycielki Marię Kostrzyńskąi Irenę Pytel).

Ostroróg z lotu ptaka

Ostroróg – na tych zdjęciach, które rok temu wykonał Łukasz Wlazik (Szamodron), dobrze widać miejsce, gdzie znajdował się zamek! Chodzi tu o dawną wyspę na Jeziorze Wielkim (dziś to półwysep). Pierwsza zachowana wzmianka o Ostrorogu dotyczy właśnie wydarzeń w budowli tam się znajdującej (najprawdopodobniej było nieduży drewniany obiekt łączący funkcje obronne i mieszkalne – fortalicjum) – w lutym 1383 r. w czasie tzw. wojny Grzymalitów z Nałęczami, czyli wojny domowej rodów wielkopolskich, schronił się tam Sędziwój Świdwa – właściciel Szamotuł (z rodu Nałęczów), kronika Janka z Czarnkowa wymienia imię Dzierżka Grocholi – ówczesnego właściciela tej niewielkiej twierdzy. W XV w. wznosił się tam znacznie potężniejszy zamek, zbudowany na wielkich głazach i palach, 3-piętrowy, częściowo murowany, wyższe części kamienno-drewniane. Został on zburzony w XVIII w. przez ówczesnego właściciela Ostroroga. W czasie badań archeologicznych przeprowadzonych w latach 60. XX w. odkryto tam ślady jeszcze wcześniejszej osady – z IX-X w.

170. rocznica urodzin Xavera Scharwenki

6.01.1850 r. w Szamotułach urodził się Xaver Scharwenka – pianista (uznawany za genialnego interpretatora dzieł Chopina), kompozytor, pedagog muzyczny, przyjaciel Franciszka Liszta i Johannesa Brahmsa. Obaj bracia Scharwenkowie (straszy Philipp ur. się w 1847 r.) są bardziej znani w Niemczech niż w Polsce. Ojciec August Wilhelm (1811-1879) był z pochodzenia Niemcem, a z zawodu budowniczym; matka Apollonia Emilia z domu Golisch (Golisz) wywodziła się z polskiej rodziny mieszkającej w Ruksie nad Wartą, to od niej synowie przejęli miłość do muzyki. Philipp i Xaver uważali się za Niemców, w ich utworach widoczne są jednak inspiracje polską muzyką ludową (jedno z bardziej znanych dzieł Xavera to „Tańce polskie”). W 1858 r. rodzina Scharwenków przeniosła się do Poznania (Xaver uczył się tam w gimnazjum), a w 1865 r. Scharwenkowie zamieszkali w Berlinie. Xaver grał na pianinie ze słuchu od wczesnego dzieciństwa, studia z zakresu fortepianu i kompozycji odbył w Berlinie. Już 1869 r. został wykładowcą tamtejszego konserwatorium i zadebiutował jako kompozytor. Międzynarodową sławę przyniosły mu  trasy koncertowe po Europie (m.in. Berlin, Wiedeń, Lipsk, Kolonia, Amsterdam, Kopenhaga, Poznań, Stockholm, Petersburg, Moskwa, Helskinki, Ryga). W 1881 r. Scharwenkowie założyli własne konserwatorium w Berlinie. W 1890 r. Xaver wyjechał w pierwszą trasę koncertową do Stanów Zjednoczonych, w 1891-98 prowadził nowojorski oddział swojego konserwatorium, a w 1895 r. uzyskał doktorat honoris causa Uniwersytetu w Nashville. Działał intensywnie jako pedagog muzyczny: był współzałożycielem i przewodniczącym Stowarzyszenia Edukacji Muzycznej w Niemczech, napisał podręczniki pianistyczne – dla uczniów i nauczycieli. Zmarł w Berlinie w 1924 r.

Motywy haftu szamotulskiego na współczesnych kartkach i ozdobach świątecznych – to nam się podoba!

Milena Kolat-Rzepecka od ponad 10 lat tworzy różnego typu rękodzieło, stale poznaje nowe techniki, ale sięga też do tradycji (np. rok temu zainteresowała się dawnymi ozdobami choinkowymi ze słomy i bubuły). Swoimi umiejętnościami dzieli się na różnego typu warsztatach, prowadzi też blog. Najłatwiej znaleźć ją na FB Niepowtarzalna Kartka Milena Kolat-Rzepecka – polecamy! Wykorzystany tu motyw z haftu na tiulu w okresie międzywojennym utrwalił Stanisław Zgaiński (1907-1944) – z wykształcenia nauczyciel, człowiek wielu zainteresowań i talentów: malarz, grafik, muzyk, badacz folkloru, współtwórca widowiska scenicznego Wesele szamotulskie, do którego zebrał i opracował muzykę.

Szamotuły, 04.01.2020